Podstawową funkcją cechownika stopnia abonenckiego w ruchu wychodzącym jest spowodowanie dołączenia Ab. A do RAC. Proces ten zwany jest także preselekcją.

Po podniesieniu mikrotelefonu po stronie Ab. A zamyka się pętla identyfikatora, co skutkuje zapracowaniem przekaźnika L w wyposażeniu abonenckim Ab. A.

Dokonują tego przekaźniki F1-F8 lub F1-F6, w zależności od wielkości bloku.

(TODO: Opis bardziej szczegółowy)

(TODO: Opis)

(TODO: Opis)

Po zadziałaniu przekaźnika 2FA zostaje podany "+" na zestyki przekaźników E1-E0 i zostaje uruchomiony dzięki temu jeden z przekaźników 1E1-1E0.

Działający jeden z przekaźników wiązkowych, wraz ze swoimi pomocnikami, oraz działający 1E1-1E0 jednoznacznie określają jedno z 20 łączy wychodzących. Przez zestyki tych przekaźników na przewód n tego łącza zostaje podany "+" w celu wywołania CSR, który spowoduje dalsze przedłużenie drogi preselekcji od zespołu SN11 do RAC.

P1-P10 - po zadziałaniu przekaźnika AB1 lub AB2 zostaje podany "+" (przez sprężyny czołowe mostków wybieraka KAB), na końcówki uzwojenia pierwszego wszystkich przekaźników P1-P10. Do końcówek uzwojenia drugiego przekaźników P1-P10 , od strony wolnych rejestrów, dołączony jest "-" po przewodzie y. Działają przekaźniki P1-P10 te, które po żyle y od strony rejestrów otrzymały "-". Próba zawsze powinna mieć wynik pozytywny, dlatego, że CSA sprawdził uprzednio, że w grupie 10-ciu RAC jest minimum jeden RAC wolny.

P1-P10+ → PB+ - Działające przekaźniki P…​ powodują działanie przekaźnika 1PA i przekaźnika PA. Działające przekaźniki PA i 1PA zmieniają pierwszy obwód dla przekaźników P1-P10. Przekaźniki P…​ dają sobie podtrzymanie przez własne zestyki oraz przez zestyki rozdzielnika RP. Pozostaje tylko jeden z działających przekaźników P1-P10. Potwierdzeniem wybrania rejestru jest działający przekaźnik PB.

W ramach uzupełnienia wcześniej opisanej pracy CSR, zwróćmy teraz uwagę na szczegóły ugrupowania wybieraka stopnia rejestrowego, czyli KAB. Każdy mostek stopnia rejestrowego ma dwa wejścia, do których dołączone są rejestry (po HA lub HB) oraz dziesięć wyjść, do których dołączone są zespoły sznurowe SN11 (po H1-H9). Komutacja jest 12-przewodowa (żyły: la1, lb1, p, v, t, la2, lb2, h, i, k, l, v2), proste wielokrocie drążkowe. Nieparzyste zespoły sznurowe zwielokrotnione są pierwszych pięciu mostkach, V1-V5, a zespoły parzyste zwielokrotnione są na mostkach V6-V0. Dzięki temu, do każdego mostka podłączone są po dwa rejestry i po 10 zespołów SN11. Każdy zespół SN11 ma dostęp do wszystkich 10 rejestrów. Nie ma ryzyka wystąpienia blokady wewnętrznej, ponieważ istnieje tylko jedna sekcja komutacyjna.

(patrz: "Wybierak bloku KAB", arkusz 2 z 3, arkusz 3 z 3).

Dla danych SN11 oraz RAC, określmy mostek, drążek wyróżniający i drążek numerowy w KAB:

Działające w CSA przekaźniki 1E1-1E0 oraz jeden z przekaźników wiązkowych z 20 łączy wybierają jedno, a przewody q, r, s tego łącza dołączają do zestyków przekaźników AA, AB, AC, które uprzednio zidentyfikowały klasę Ab. A. Po trzech przewodach, kodem stałoprądowym, następuje przekazanie informacji od strony CSA. Żyły q, r, s przechodzą galwanicznie przez SN11 i wchodzą do CSR. Działające w CSR przekaźniki identyfikacji oraz działający jeden z przekaźników P1-P10 przełużają żyły q, r, s od zidentyfikowanego zespołu sznurowego do żył q, r, s wybranego rejestru. W RAC do żył q, r, s dołączone są przekaźniki AA, AB, AC, które działają w zależności od kombinacji cechowania przewodów q, r, s od strony CSA.

Uwaga, przesyłanie klasy trwa przez stosunkowo krótki okres czasu. Do momentu zwolnienia cechowników SA i SR, przekaźniki AA, AC, AB, AD1, po zadziałaniu, dają sobie podtrzymanie do końca pracy RAC.

S+, V1-V0+ - aby było prawidłowe zapięcie na wybieraku, najpierw muszą zadziałać elektromagnesy drążkowe, a potem elektromagnes mostkowy. Po zadziałaniu elektromagnesów drążkowych, przez sprężyny czołowe elektromagnesów drążkowych, zostaje podany "+" dla przekaźnika S. Działający przekaźnik S uruchamia dopiero zapięcie odpowiedniego mostka, który wybierany jest zestykami P1-P10 i zestykami przekaźników AB1 i AB2. AB1+ → V1-V5+, AB2+ → V6-V0+.

Po zapięciu drogi preselekcji następuje połaczenie Ab. A z RAC. Na skutek przełużenia obwodu od RAC do abonenta, po przewodzie p w RAC działa przekaźnik RA, a w wyposażeniu liniowym abonenta przekaźnik R.

Działający przekaźnik RA przerywa obwód próby po żyłach w i po y, cechując RAC jako zajęty i zabokowany.

RA+ (w RAC) → R+ (w wyposażeniu abonenckim) - RA, działający w RAC, podaje "+" na przewód v1, w zespole sznurowym działa przekaźnik S. S+ → F+ (w SN11) → daje zaświecenie lampki zajęcia LZ. F+ daje przerwanie obwodu po żyle w, co jest równoznaczne z zablokowaniem zespołu sznurowego (przed tym po żyle w odbywała się próba obejściowa).

Cel: zapewnienie trzymania drogi preselekcji, wysłanie sygnału zgłoszenia do Ab. A.

Działający RA+ włącza "+" na żyłę v, dzięki czemu zostaje podany "+" na uzwojenie 1-2 elektromagnesu mostkowego w sekcji KAB oraz na uzwojenie 1-2 elektromagnesu mostowego sekcji B i sekcji A stopnia abonenckiego. Zapewnia to trzymanie drogi zestawionej w etapie preselekcji po zwolnieniu CSA i CSR, które w czasie zapinania drogi podtrzymywały obwody na uzwojeniach 3-4 elektromagnesów mostkowych.

DJ - działający RA włącza w pętlę przewodów la1 i lb1 przekaźnik DJ. Ab. A otrzymuje zasilanie dla swojego mikrotelefonu (DJ w pętli Ab. A). Działający RA+ daje obwód dla RB+. RB+ powoduje włączenie sygnału 400Hz na uzwojenia 5-6 przekaźnika DJ, dzięki czemu Ab. A słyszy sygnał zgłoszenia centrali.

Działający przekaźnik R w wyposażeniu abonenckim przerywa pętlę identyfikacji, zwalniając przekaźniki identyfikacji, a następnie przekaźniki numerowe oraz pozostałe przekaźniki CSA. Na skutek zwolnienia przez CSA, zostaje zabrany "+" z przewodu n, powodując z kolei zwolnienie przekaźników w CSR.

Zwolnienie CSA i CSR kończy się preselekcję.

Aparat i tarcza abonencka jest tak skonstruowana, że przed rozpoczęciem wybierania każdej z cyfr numeru pętla la1 lb1 jest zamknięta (płynie w niej pewien, ustalony prąd). Wybranie cyfry N, z punktu widzenia pętli abonenckiej, polega na N-krotnym jej rozwarciu, z zachowanie odpowiednich zależności czasowych.

Na powyższym wykresie:

W czasie zwarcia w pętli DJ+, w czasie przerwy w pętli DJ-. DJ jest bezpośrednim odbiornikiem impulsów dekadowych.

W czasie pierwszej przerwy międzyseryjnej, gdy 1DR+ i DJ-, działa przekaźnik DS+. Przekaźnik DS działać będzie w okresie czasu t2, tj. w czasie wysłania impulsów. Po zakończeniu czasu t2, 1DR+ i DJ+ → DS-. DS - nazywa się przekaźnikiem seryjnym, działa tylko w czasie wysyłania impulsów.

Po zwolnieniu przekaźnika 1DS, przekaźnik DM działa w dalszym ciągu potrzymując się uzwojeniem 1-2, szeregowo z przekaźnikiem magazynu.

Przekaźnik DM - nazywa się przekaźnikiem magazynowania. Przekaźniki DR i 1DR → przekaźniki kontroli prawidłowości impulsowania.

Aby policzyć ilość impulsów należy przeliczyć ilość zwolnień i zadziałań przekaźnika DJ. Liczenia tego dokonuje łańcuch przekaźników DA, DB, DC, DD, DE. Końcowy stan przekaźników DA-DE, po zliczeniu impulsów cyfry, przedstawia się następująco:

Po zwolnieniu przekaźnika 1DS następuje podanie "+" na zestyki przekaźników zliczających DA-DE. Kombinacja przekaśników DA-DE zostaje przepisana na przekaźniki odpowiedniego magazynu. Przekazniki magazynu, po zadziałaniu, dają sobie podtrzymanie, powodując zwolnienie przekaźnika DM. Każdy magazyn jest zbudowany z 4 przekaźników, co pozwala na przyjęcie 16 różnych kombinacji.

Gdy przekaźniki magazynu dają sobie podtrzymanie, przerywa się obwód dla uzwojenia 1-2DM. DM- DS- DJ+ → skończyła się seria - otrzymujemy wyzerowanie przekaźników liczących. Zwalniają wszystkie DA-DE, dzięki czemu możliwe jest zliczanie impulsów następnej serii.

Rolą przekaźników GA-GG jest sukcesywne dołączanie magazynów kolejnych cyfr do zestyków przekaźników zliczających impulsy (DA-DE).

Po zwolnieniu przekaźnika DM tworzony jest obwód dla cewek przekaźników GA-GG

(patrz RAC.C1, ark. 1: dm_12-13, podaje + w punkcie 131, który dalej trafia do RAC.C2, ark. 1).

Po zapisaniu cyfry w magazynie zawsze pracuje pierwszy lub drugi przekaźnik, magazynu, co pozwala tworzyć obwód dla kolejnych, jeszcze nie pracujących, przekaźników GA-GG. Dla przykładu, obwód dla przekaźnika GA jest tworzony przez działające MA1 lub MA2, a obwód dla przekaźnika GB przez działające MB1 lub MB2, itd. Przekaźniki GA-GG, po zadziałaniu, dają sobie sampodtrzymanie (patrz: RAC.C2, ark. 1).

Zachowanie przekaźników GA-GG, po zmagazynowaniu:

Istnieje jeden analizator numerów AN1 na 4 szuki RAC. Ponieważ na stojaku mieszczą się 4 rejestry, to na jeden stojak przypada jeden analizator. Analizator można wywołać po przyjęciu pierwszej, drugiej lub trzeciej cyfry, ale pod warunkiem, że w momencie wywołania określony jest już prefiks w numerze Ab. B. W każdym rejestrze dokonuje się odpowiednie krosowania między zestykami pierwszego, drugiego lub trzeciego magazynu oraz zestykami przekaźników. (TODO: których?) Wywołanie analizatora (GA, GB, GC) polega na podaniu minusa "-" od strony RAC, po żyle n.

Wymiana informacji między rejestrem, a analizatorem odbywa się kodem stałoprądowym, wieloprzewodowym. Przewody łączące RAC z AN1 nazywamy sterostradą. Przekaźnikami dołączającymi RAC do sterostrady są przekaźniki S1-S3. W danej chwili tylko jeden RAC może być połączony z AN1. W tym celu trzeba zapewnić działanie przekaźników S1-S3 tylko i wyłacznie w jednym RAC na raz. W zależności, od którego RAC przyjdzie wywłanie, w AN1 działają przekaźniki:

(TODO: Rysunek)

Jeżeli równocześnie będzie wywołanie od więcej, niż jednego RAC, to po zadziałaniu przekaźnika RP następuje wzajemne wykluczanie się przekaźników RA-RD i zostaje działający tylko jeden z nich. Dopiero, gdy to nastąpi, zostaje przekazany "+" na przewód s (odpowiedź analizatora na wywołanie już tylko w kierunku jednego RAC). "+" na żyle s powoduje działanie w RAC przekaźników S1-S3 i dołączenie się RAC do sterostrady i dalej do analizatora.

Jak nadmieniono, w zależności od długości prefiksu, do AN1 przekazać można jedną, dwie lub trzy cyfry. Cyfry przekazywane są kodem stałoprądowym, wieloprzewodowym. Magazyny RAC dołączają "+" do przewodów AN1. Do tych samych przewodów sterostrady dołączone są przekaźniki mające z drugiej strony "-", które opowiednio działają. Pierwsza cyfra przekazywana jest po 4 przewodach, a1-a4, i zapisywana w AN1 na przekaźnikach A1-A4. Druga cyfra przekazywana jest po 10 przewodach, b1-b0, i zapisywana jest na przekaźnikach B1-B0. Trzecia cyfra, przekazana po przewodach c1-c10, zapisywana jest na przekaźnikach C1-C0.

W AN1 robi się odpowiednie krosowania między zestykami przekaźników A1-A4, B1-B0 i C1-C0, a punktami łączówek, do których dołączane są przewody:

Po zadziałaniu przekaźników odbierających cyfry z RAC, działa przekaźnik F. Przez z góry narzucone krosowanie aranżacyjne (na tym właśnie polega analiza) zostaje podany "+" na wyżej wymienione przewody.

Przekazanie wyników odbywa się kodem wieloprzewodowym. Do wymienionych w powyższym punkcie przewodów, w RAC dołączane są przekaźniki z "-". Są to tzw. przekaźniki odbierające wynik analizy. Przekaźniki te po zadziałaniu dają sobie podtrzymanie i powodują działanie przekaźnika SX.

Działający SX w RAC przerywa przewody s i n w RAC. Zwalniają S1-S3 i odłączają RAC od sterostrady. W AN1 zwalniają wszystkie przekaźniki.

Czas współpracy RAC z analizatorem, to ok. 80ms.

Przekazanie odpowiedzi negatywnej ma miejsce, gdy abonent wybrał prefiks do którego nie jest uprawniony.

Przekazanie kryteriów o negatywnym połaczeniu do SN11, odbywa się po przewodach k, i, h, l

Po otrzymaniu informacji po przewodach k1, k2, k3, k4 następuje porównanie tej informacji z kategorią Ab. A (patrz zestaw przekaźników AA, AB, AC, AD) opisany wyżej.

Jeżeli abonent wybrał prefiks, do którego nie jest uprawniony, działa przekaźnik BN, a następnie B1. Przekaźnik B1 podaje "+" na przewód i do SN11. W SN11 działa przekaźnik R, a następnie przekaźnik B i BA, co powoduje zwolnienie RAC na skutek przerwania obwodu po przewodzie p, a Ab. A otrzymuje sygnał zajętości.

(TODO: uzupełnić)

Wejście pierwsze - B1+ → 1-3BA

Obwód podtrzymania dla B1+ 1B1+ → A1+ → AA+ → 1AA+

Po zadziałaniu B1-B15 działa 1-3BA.

Po przyjęciu ostatniej cyfry nr Ab. B w RAC działa przekaźnik X, podając "-" na przewód t.

Następuje przepisanie pierwszej cyfry z magazynu na nadajnik w RAC po zadziałaniu przekaźnika X.

Zmagazynowana cyfra zostane przepisana na przekaźniki nadajnika NA1-NA6 → NS1 i NS2. Działający NS2 zmienia obwód podtrzymania przekaźników N1-N6, np. przekaźnik N2 podtrzymuje się przez przekaźnik N1.

W przykładzie, dla 5-ki, działają N1, N2, NA, MS1, MS2, C1, C2, ZX, GA, X.

Po zamknięciu pętli ze strony OK (odbiornika kodu) w SG, w rozpatrywanym RAC działa NP. NP+ daje na uzwojenie 5-6 N1 (przekaźnik przeciwsobny) obwód. Przekaźnik N1 zwalnia przez 35ms jednocześnie wysyłając pierwszy impuls kodu:

W czasie zwalniania przekaźnika N2 zostaje wysłany drugi impuls kodu:

W takt zmieniających się potencjałów na la i lb działają przekaźniki PH, PV. Impulsy zliczane są na przekaźnikach N1A-NA8 (TODO: nieczytelne). Po odbiorze impulsów i SS- następuje przepisanie na 1-szy magazyn MC1-MC4.

NB1+ rozpoczęcie tworzenia obwodu.

NB1+ oraz odpowiednie krosowania na łączówkach aranżacyjnych ark. 6 z 5a na 1m oraz łańcuch przekaźników NC1-NC4 uruchamia przekaźnik NS1.

Po zamknięciu obwodu w RAC, w CSG działa przekaźnik NB, który powoduje zwolnienie przekaźnika NB1 - został wysłany sygnał zwrotny 1. Przekaźnik seryjny NS1 kasuje przekaźniki zliczające impulsy pierwszej cyfry nadanej przez RAC oraz uruchamia przekaźnik SB i 1SB, tak, że następna cyfra zmagazynowana będzie w drugim magazynie.

Odbiornik kodu w SG podłączony do żył la i lb w celu odebrania drugiej cyfry.

Na skutek odpowiedno przygotowanych potencjałów od strony CSG po la i lb w RAC działa PV.

C1-C8 przekaźniki nadawania kolejnych cyfr.

Obwody szczegółowe cyfra druga (w przkładzie jest to "2")

Odebrana cyfra jest dwójką SS2 zwolni dzięki krosowaniu z 5a na 1b otrzymamy + w punkcie 2c, który następnie krosujemy z 2c na 8m-sygnał zwrotny 1. Krosowanie z 2c na 1g daje połaczenie z magazynem 3 cyfry. Odbiór drugiej cyfry odbywa się podobnie jak przy pierwszej cyfrze.

(TODO: Rysunek)

Po odbiorze sygnału zwrotnego 1 zapracuje przekaźnik C3 cyfry z trzeciego magazynu na nadajnik.

Przekaźniki wiązkowe określają kierunek do żądanego przez RAC bloku BA12 w którym znajduje się Ab. B.

Przykład krosowania przekaźników wiązkowych w SG

Odbiór trzeciej cyfy:

Przykłady krosowań w CSG

W przykładzie, nr Ab. B to 52321, zatem prefiks to: 523

Sygnał zwrotny po 5 - 1 2 - 1 3 - 2

(TODO: Rysunek lub przepisanie krosowań…​)

Jeżeli mamy wolne łącze, to:

a) nie działa żaden z przekaźników P…​ po pewnym czasie zwalnia przekaźnik Z

b) 2Z+ → NB7, NB3, NB2

c) NB+ NB3 NB2 NB1 - sygnał zwrotny 6 - drogi połączeniowe zajęte. W/w kombinacja przekaźników nadajnika spowoduje wysłanie przez CSG sygnału zwrotnego 6.

d) działające przekaźniki`NB` uruchamiają przekaźniki NS2 i następuje przekazanie sygnału zwrotnego do RAC.

e) po wysłaniu sygnału zwrotnego, NS2- oraz ZX+ PC- 2Z+ → V1+ (TODO: v1 - żyła, czy V1 przekaźnik?)

f) V1+ daje przerwanie identifikacji - zwolnienie wszystkich przekaźników w CSG.

a) po odebraniu sygnału zwrotnego 6 w RAC mamy

B1+ → podaje "+" na przewód i oraz k w kierunku SN11. Ab. A otrzymuje sygnał zajętości.

Drążek numerowy w sekcji B

Po zakończeniu próby, gdy PA+ lub PB+ w zależności od przekaźników AG-DG działają przekaźniki 1PA, 2PA, 3PA, `4PA lub 1-4PB.

Wybór wybieraka sekcji B0

Drążek wyróżniający sekcji B

Z tym, że wybierak w KB2 wybierany jest przez 3PA+, a wybierak KB2 przez 3PB+

Drążek numerowy sekcji A w zaleśności od przekaźników P.

Wybór wybieraka sekcji A

Wybór drążka wróżniającego w sekcji A

Potwierdzeniem działania drążka w sekcji A i B działa przekaźnik X.

Obwód dla mostków sekcji B

Po zadziałaniu przekaźnika X oraz przez sprężyny czołowe drążków sekcji A. Mostek w sekcji A - poprzez przekaźniki identyfikacji. Mostek w sekcji A, działając, powoduje zwolnienie cechownika. Zatem, zanim to nastąpi, cechownik musi wysłać do RAC ostatni sygnał zwrotny. Mostek w sekcji A zapina się po zwolnieniu przekaźnika NS2.

Ponieważ SG zestawia połączenia do SA, SG lub translacji wychodzących, to treść ostatniego sygnału zwrotnego zależna jest od wybranego kierunku. Po pozytywniej próbie w żądanym kierunku, przekaźnik PC+ i poprzez krosowanie uruchamiamy odpowiednie przekaźniki, od NB2-NB7. Z chwilą zapięcia elektromagnesów drążkowych w sekcji A (droga zapina się w SG), powstaje obwód dla przekaźników NS2, który podłącza nadajnik do żył la2 i lb2.

Po zakończeniu wysyłania ostatniego sygnału zwrotnego, zwalniają przekaźniki NS2 oraz PC. Zwolnienie tych dwóch przekaźników uruchamia mostek w sekcji A. Następuje koniec zapinania drogi. Działający mostek w sekcji A przełącza sprężyny czołowe, przerywając obwód po żyle t1, powodując zwolnienie przekaźników identyfikacji, a następnie pozostałych przekaźników w CSG.

Po zadziałaniu przekaźnika X w RAC zostaje podany "+" na przewód v2 w RAC, który w zespole SN11 zmienia się na v. "+" na przewodzie v umożliwia trzymanie elektromagnesów mostkowych w sekcji A i B w SG.

Od RAC po żyle t cały czas "+" powoduje wywołanie CSA.

Identifikator zbudowany jest z 10-ciu przekaźników X1-X0 oraz z 3 (BA11) lub 2(BA12) (TODO: modyfikacja) przekaźników Y1-Y3.

Koniec identyfikacji: 1YA+ YA+

Wejście pierwsze na SA

a) po odbiorze tego sygnału tylko Z2+

Działający przekaźnik NS2 odłącza przekaźniki N2-N6 od magazynu, a uruchamia się tylko przekaźnik N1 dla abonenta zwykłego.

b) Z przekaźników nadajnika działa tylko N1, jeżeli jest cyfra parzysta działa N1 i NA gdy jest cyfra nieparzysta (nadamy 1) (TODO: niejasne)

c) przy połączeniu od MM do przekaźnika AM+ i wtedy dla cyfry nieparzystej (1, 3, 5, 7, 9) działa N1, N2, NA - cyfra 3, lub N1, N2 - cyfra 4, dla cyfr 2, 4, 6, 8, 0. (TODO: niejasne)

Cyfra z RAC zliczana jest na przekaźnikach NA1-NA6, po zakończeniu serii SS1- przepisanie na pierwszy magazyn NC1-NC4 oraz uruchomienie przekaźnika SA i 1SA - odbieranie pierwszej cyfry.

W momencie gdy SS1- a SS2+ mamy uruchomienie przekaźnika NB1.

Analogicznie j.w.

Analogicznie jak odbiór setki tylko na inne magazyny.

Przykład: Odbiór cyfry określającej dziesiątkę "2"

Wysłanie do RAC sygnału zwrotnego 1 po odbiorze cyfry dziesiątki

Odbiór cyfry określającej jednostka przez CSA (w przykładzie: "1")

Po zadziałaniu przekaźnika SC zostaje dołączony "+" do zestyków magazynów NC1-NC4, NC1-ND4, NE1-NE4 i powstają obwody dla przekaźników numerowych S1, S2 i 1S1, 1S2, D1-D10, 3D1-3D0, J1-J0, 3J1-3J0.

Do próby stanu abonenta w cechowniku przeznaczone są przekaźniki PP, PN, AN, AD, AP.

Działające przekaźniki numeru Ab. B wybierają z 200 kompletów zestyków L i R jeden komplet i podstawiają do przekaźników próbnych.

Gdy abonent jest w stanie blokady liniowej, tzn. PP- PN- tylko AN+ → wysłanie sygnału zwrotnego 0. Działające przekaźniki numerowe, poprzez krosowanie uruchamiają przekaźniki NN, WX, WU, PB, VJN (TODO: VJN?), PZ (rodzaj Ab. B).

Działające przekaźniki PN lub AN lub NN powodują uruchomienie przekaźników od NB1-NB8 - sygnał zwrotny 0 lub 5.

W czasie wysyłania sygnału zwrotnego SG1+ po zakończeniu NS-.

NS-, SG1+, PN lub AN+ powoduje stworzenie obwodu tylko dla mostka w sekcji C - przerwanie żyły "+", zwolnienie CSA.

Może mieć miejsce tylko gdy Ab. B jest wolny lub jeśli jest zajęty, ale realizowane jest połączenie od CMM.

Dla wolnych mostków sekcji A, w których znajduje się Ab. B (max. 6) działają odpowiednio przekaźniki F1-F6.

Próby dokonują E1-E0, trzystopniowo. Najpierw dla działającego przekaźnika P1 sprawdza się 8 łączy m/s, gdy próba negatywna 2B+.

2B+ → 2P+ i sprawdzamy 6 następnych łączy m/s. Gdy brak łączy n/s, to 2B+ → P3+ i sprawdzamy ostatnie 6 łączy m/s. Próba pozytywna w dowolnej fazie E1-E0 co daje 1-3EA+ - próba pozytywna drogi połączeniowej przez CSA.

Próba dla P3+ ostatnie 6 łączy (E1-E6)- → ZA+ itd. jak w punkcie pierwszym.

Pozytywny sygnał zwrotny wysyłany jest dopiero gdy CSA znajdzie wolne drogi od łącza wejściowego do żądanego Ab. B. Działa przekaźnik 1-3EA, przekaźnik 1EA powoduje wysłanie sygnału zwrotnego.

Ze względu na przyjętą w K-66 pojemność 200NN pojedynczego bloku abonenckiego, cyfrę oznaczjącą setkę przekazuje się "w skrócie" (nieparzysta / parzysta) i wykorzystuje do przekazania pewnych dodatkowych informacji:

Przykładowy układ rozdzielnika RA1, RA2, wg Poradnika Technicznego, cz. 1:

Wybrane rozdzielniki: