Przekaźnik C11

Przekaźnik C11

11. kwietnia 2022

Wprowadzenie

Przekaźnik C11 jest podstawowym podzespołem, z którego budowane są zespoły central K-66. W artykule omówiono podstawy konstrukcji przekaźnika C11, ze szczególnym uwzględnieniem zasad cechowania. Informacje tu zawarte mogą pomóc w zrozumieniu oznaczeń przekaźników spotykanych w dokumentacji (w rodzaju, np. T2/E-7108-054-1). Materiał opracowano na podstawie danych z katalogu 32-T "Przekaźniki C11" L8.

1. Zasady oznakowania

1.1. Numer rysunku przekaźnika C11

Format: T2/E-71AB-XYZ-1

W powyższym oznaczeniu:

  • T2/E-71 - stały prefiks

    • T2 - symbol zakładu,

    • E - format rysunku,

    • 71 - symbol przekaźnika C11 lub 73 - symbol przekaźnika C11 w wersji eksportowej,

  • AB - numer kolejny wykonania przekaźnika, o danym układzie zestyków, określający odmianę cewki i odmianę kotwicy kompletnej,

  • XYZ - symbol odmiany układu zestyków,

  • 1 - wyróżnik, ostatni element oznaczenia, równy zawsze 1,

(wg definicji na stronie 18 katalogu)

1.2. Numer rysunku cewki przekaźnika C11

Format: T2/E-72AB-XYZ-1

W powyższym oznaczeniu:

  • T2/E-72 - stały prefiks:

    • T2 - symbol zakładu,

    • E - format rysunku,

    • 72 - symbol cewki przekaźnika C11,

  • AB - numer kolejny wykonania cewki o danych parametrach XYZ, określający liczbę zwojów i rezystancję uzwojeń,

  • XYZ - symbol odmiany cewek przekaźnika C11;

    • X - rodzaj tulei metalowej szpulki cewki, wg zasady:

      • 0 - bez tulei, szpulka z tworzywa sztucznego,

      • 1 - z tuleją Cu (miedzianą), Φ10mm, grubość ścianki tulei: 1.25mm,

      • 2 - z tuleją Cu, Φ11mm, grubość ścianki tulei: 1.75mm,

      • 3 - z tuleją Cu, Φ13mm, grubość ścianki tulei: 2.75mm,

      • 4 - z tuleją FeNi (żelazoniklowa), Φ9.5mm, grubość ścianki tulei: 1mm, ze wzdłużną szczeliną 0.5mm, zwiększającą rezystancję dla prądów wirowych,

    • Y - określenie liczby uzwojeń, wg zasady:

      • 1 - jedno uzwojenie,

      • 2 - dwa uzwojenia,

      • 3 - trzy uzwojenia,

    • Z - przedział rezystancji pierwszego uzwojenia, wg zasady:

      • 1 - do 30Ω,

      • 2 - 31-60Ω,

      • 3 - 61-100Ω,

      • 4 - 101-300Ω,

      • 5 - 301-600Ω,

      • 6 - 601-1000Ω,

      • 7 - 1001-3000Ω,

      • 8 - 3001-6000Ω,

      • 9 - 6001-10000Ω,

      • 0 - powyżej 10000Ω,

  • 1 - wyróżnik, ostatni element oznaczenia, równy zawsze 1,

(wg definicji na stronie 25 katalogu)

1.3. Symbol montażowy układu zestyków przekaźnika C11

Format: AB CDE FG

  • A - materiał styczek dolnej trójki zespołów sprężyn stykowych (0 - Ag, srebro),

  • C - materiał styczek górnej trójki zespołów sprężyn stykowych,

  • B - układ zestyków dolnej trójki z. s. s.,

  • D, E - dwucyfrowy układ zestyków górnej trójki z. s. s.,

  • F - rodzaj sprężyny zwrotnej,

  • G - rodzaj drabinki,

(wg definicji na stronie 54 katalogu)

1.4. Oznaczenia rodzajów zestyków

  • zp - zwierne przesunięte,

  • rp - rozwierne przesunięte,

  • pp - przełączne bezprzerwowe,

  • z - zwierne, zykłe,

  • r - rozwierne, zwykłe,

  • p - przełączne, zwykłe,

Symbol schematowy układu zestyków podaje ilość zestyków, wg typu, w kolejności: zp rp pp z r p.

(wg definicji na stronie 58 katalogu)

1.5. Oznaczenie prądów cewek

  • In - prąd nieprzyciągania (maksymalna wartość prądu, przy której nie nastąpi przyciągnięcie kotwicy),

  • Ip - prąd przyciągania (minimalna wartość prądu, po której nastąpi przyciągnięcie kotwicy),

  • It - prąd trzymania (minimalna wartość prądu, przy której uprzednio przyciągnięta kotwica pozostaje przyciągnięta),

  • Iz - prąd zwalniania (maksymalna wartość prądu, przy której uprzednio przyciągnięta kotwica wraca do pozycji spoczynkowej),

(wg definicji na stronie 91 katalogu)

2. Przykłady

Przykłady w tym paragrafie oparto na specyfikacji dostępnej w katalogu 32-T ("Przekaźniki C11" L8). Pierwszy przykład przedstawia szczegółową analizę, prezentując możliwie największą ilość szczegółów, które na temat konkretnego przekaźnika można znaleźć w katalogu. Podane są także szczegółówe informacje na temat źródeł (tabela, strona, itp.) w których można te informacje zlokalizować. Kolejne przykłady podano już w formie bardziej zwięzłej, prezentującej tylko ważniejsze informacje, istotne z punktu widzenia układowego.

2.1. T2/E-7104-054-1

Bezpośrednio z numeru ustalić można:

  • symbol odmiany układu zestyków: 054,

  • numer kolejny wykonania: 04 (w ramach w/w układu zestyków),

Z Tabeli 19 odczytujemy (dla symbolu odmiany układu zestyków 054 lub 254):

  • symbol schematowy układu zestyków: (zp rp pp z r p): 0 0 4 2 0 2:

    • 4 zestyki pp, 2 zestyki z i 2 zestyki p,

  • symbol montażowy: 00 001 54:

    • materiał styczek (0x 0xx xx): 0, czyli Ag (w zespole górnym i dolnym), na podst. Tabeli 14,

    • układ zestyków dolnej trójki: (x0 xxx xx): 0 (zestyki: pp-pp-pp-pp), na podst. Tabeli 13,

    • układ zestyków górnej trójki: (xx x01 xx): 01 (zestyki: p-z-z-p), na podst. Tabeli 13,

    • sprężyna zwrotna: (xx xxx 5x): 5 (szczególy - patrz katalog), na podst. Tabeli 15,

    • drabinka: (xx xxx x4): 4 (drabinka czteroszczeblowa, o niesymetrycznym rozłożeniu szczebli), na podst. Tabeli 16,

Z Tabeli 31 (dla przekaźników z cewkami dwuuzwojeniowymi) odczytujemy dla układu zestyków 0 0 4 2 0 2 i numeru kolejnego wykonania 04:

  • numer rysunku cewki: 12-026-1 (numer pełny to: T2/E-7212-026-1),

  • prąd Ip=24.5mA, It=15.5mA,

Z numeru rysunku cewki odczytujemy (dla 12-026-01):

  • 026 - 0 - szpulka z tworzywa sztucznego, bez tulei metalowej, 2 - dwa uzwojenia, 6 - zakres rezystancji pierwszej cewki 601-1000Ω,

  • 12 - numer kolejny wykonania cewki

Z Tabeli 9 (dla cewek dwuuzwojeniowych) odczytujemy parametry elektryczne uzwojeń (dla 12-026-1):

  • uzwojenie pierwsze: 800Ω, 11300zw., DNE 0.11mm,

  • uzwojenie drugie: 600Ω, 5000zw., DNE 0.10mm,

Kotwica cechowana jako 1-11 (symbol grubości płytki niemagnetycznej: 1, symbol skoku drabinki: 11). Na podstawie Tabel 3 i 26: grubość płytki niemagnetycznej: 0.1mm ±0.0015mm, wymiar "b" kotwicy: 3.06mm ±0.03mm. Wg opisu s. 118, na podstawie Tabeli 31, kolumna 3, ostatnia cyfra numeru rysunku montażowego przekaźnika to: 4, co oznacza płytkę niemagnetyczną 0.1mm.

2.2. T2/E-7140-004-1

  • symbol odmiany układu zestyków: 004, numer kolejny wykonania: 40,

  • symbol schematowy układu zestyków: 0 0 0 0 0 8 (8 zestyków przełącznych, prostych),

  • symbol montażowy układu zestyków: 00 000 52; mat. Ag, dolna trójka: p-p-p-p, górna trójka: p-p-p-p, drabinka czteroszczeblowa,

  • cewka: 07-017-1, szpulka bez tulei metalowej, jedno uzwojenie, In=7mA, Ip=12.5mA, 3kΩ, 25000zw., DNE 0.09mm,

  • kotwica: 1-09 (płytka niemagnetyczna 0.1mm, wymiar "b" kotwicy 2.86mm),

2.3. T2/E-7109-037 (przejaźnik DJ w rejestrze abonenckim)

  • zestyki: 037 → 0 0 2 0 0 0 (2 zest. pp),

  • cewka: 01-435-1, szpulka z tuleją FeNi (zwiększona tłumienność dla sygnałów o częstotliwości akustycznej), trzy uzwojenia,

(tylko podstawowe dane, w skróconej formie)

2.4. T2/E-7133-036 (przekaźnik RB w rejestrze abonenckim)

  • zestyki: 036 → 0 0 0 12 0 0 (12 zest. zwiernych, zwykłych),

  • cewka: 02-217-1 → szpulka z tuleją Cu Φ11mm (opóźnione zwalnianie), jedno uzwojenie,

(tylko podstawowe dane, w skróconej formie)